dextras jungere

1) (sc. manus) правая рука, десница

2) (sc. pars) сторона

3) pl. бойцы, боевые отряды ( pugnae avĭdae dextrae Sil)

4) борьба

jungo, nxi, nctum, 3, v. a. [Sanscr. jug, junagmi, to unite; juk, joined; Goth. juk; O. H. Germ. joh, joch; Gr. zug, zeugnumi, zugos, zugon], to join or unite together, connect, attach, fasten, yoke, harness.

Lit.

In gen.

With acc.:

Narcissum et florem anethi,

Verg. E. 2, 48:

pontes et propugnacula,

id. A. 9, 170:

nemoris carentia sensu robora,

Claud. B. G. 17:

gradus,

to close the ranks, Sil. 4, 372:

montes,

to heap up, Val. Fl. 1, 198:

ostia,

to shut, Juv. 9, 105; cf.:

junctas quatere fenestras,

Hor. C. 1, 25, 1:

oscula,

to exchange, Ov. M. 2, 357; cf. id. Am. 2, 5, 59; Petr. 67:

da jungere dextram,

to clasp, Verg. A. 6, 697:

cur dextrae jungere dextram non datur,

id. ib. 1, 408; cf.:

quas junximus hospitio dextras,

id. ib. 3, 83;

11, 165: duos sinus,

Plin. 5, 29, 31, § 116:

juncto ponte milites transmittit,

Tac. A. 1, 49.—So with abl. of means or manner:

Ticinum ponte,

to span, Liv. 21, 45, 1:

amnem ponte,

Plin. 5, 24, 21, § 86:

ratibus flumen,

to bridge, Liv. 21, 47, 2; cf.:

qui biduo vix locum rate jungendo flumini inventum tradunt,

id. 21, 47, 6:

eo omnia vallo et fossa,

id. 38, 4, 6:

plumbum nigrum albo,

Plin. 33, 5, 30, § 94; cf.:

nam calamus cera jungitur,

Tib. 2, 5, 32:

illos defendit numerus junctaeque umbone phalanges,

Juv. 2, 46:

erga juncta est mihi foedere dextra,

Verg. A. 8, 169:

Pompei acies junxerat in seriem nexis umbonibus arma,

Luc. 7, 453. —

With dat. of indir. object:

hoc opus ad turrim hostium admovent, ut aedificio jungatur,

Caes. B. C. 2, 10 fin.:

humano capiti cervicem equinam,

Hor. A. P. 2:

mortua corpora vivis,

Verg. A. 8, 485; cf.:

his tignis contraria duo juncta,

Caes. B. G. 3, 17, 5:

se Romanis,

Liv. 24, 49, 1:

exercitum sibi,

Vell. 2, 80, 1:

socia arma Rutulis,

Liv. 1, 2, 3:

victores Germani juncturi se Pannoniis,

Suet. Tib. 17:

cervicem meam amplexui,

Petr. 86 dub. (Büch., vinxit amplexu):

dextra dextrae jungitur,

Ov. M. 6, 447; cf. Verg. A. 1, 408 supra:

aeri aes plumbo fit uti jungatur ab albo,

Lucr. 6, 1079:

juncta est vena arteriis,

Cels. 2, 10:

Comius incensum calcaribus equum jungit equo Quadrati,

drives against, Hirt. B. C. 8, 48.—

With inter se:

tigna bina inter se,

Caes. B. G. 3, 17, 3:

maxime autem corpora inter se juncta permanent, cum, etc.,

Cic. N. D. 2, 45, 115:

disparibus calamis inter se junctis,

Ov. M. 1, 712:

saltus duo alti inter se juncti,

Liv. 9, 2, 7.—

With cum:

cum Bruto Cassioque vires suas,

Vell. 2, 65, 1:

legiones se cum Caesare juncturae,

id. 2, 110, 1:

erat cum pede pes junctus,

Ov. M. 9, 44:

lecto mecum junctus in uno,

id. H. 13, 117:

digitis medio cum pollice junctis,

id. F. 5, 433:

lingua cum subjecta parte juncta est,

Cels. 7, 12, 4.—

Esp.

To harness, yoke, attach.

Of animals: angues ingentes alites juncti jugo, Pac. ap. Cic. Inv. 1, 19, 27 (Trag. v. 397 Rib.):

junge pares,

i. e. in pairs, Verg. G. 3, 169; Grat. Cyneg. 263:

nec jungere tauros norant,

Verg. A. 8, 316:

currus et quatuor equos,

id. G. 3, 114:

grypes equis,

id. E. 8, 27 Forbig.:

curru jungit Halaesus Equos,

id. A. 7, 724:

leones ad currum,

Plin. 8, 16, 21, § 54:

mulis e proximo pistrino ad vehiculum junctis,

Suet. Caes. 31.—

Of a vehicle (rare):

reda equis juncta,

Cic. Att. 6, 1, 25:

neve (mulier) juncto vehiculo veheretur,

Liv. 34, 1, 3:

juncta vehicula, pleraque onusta, mille admodum capiuntur,

id. 42, 65, 3. —

Of wounds, etc., to join, bring together, unite, heal:

ego vulnera doctum jungere Etiona petam,

Stat. Th. 10, 733:

parotidas suppuratas,

Scrib. Comp. 206:

oras (tumoris),

Cels. 7, 17, 1:

oras vulneris,

id. 5, 4, 23 al. —

Of lands, territories, etc.:

juncta pharetratis Sarmatis ora Getis,

adjoining, Ov. Tr. 4, 10, 110; cf.:

juncta Aquilonibus Arctos,

id. M. 2, 132:

quibus (campis) junctae paludes erant,

Front. Strat. 2, 5, 6; Vell. 2, 110, 4:

fundos Apuliae,

to add, join to, Petr. 77:

longos jungere fines agrorum,

Luc. 1, 167.—

To connect in time, cause to follow immediately:

cum diei noctem pervigilem junxisset,

Just. 12, 13, 7:

somnum morti,

Petr. 79:

vidit hic annus Ventidium consularem praetextam jungentem praetoriae,

Vell. 2, 65, 3:

nulla natio tam mature consino belli bellum junxit,

id. 2, 110, 5:

junge, puer, cyathos, atque enumerare labora,

Stat. S. 1, 5, 10:

laborem difficilius est repetere quam jungere,

to resume than to continue, Plin. Ep. 4, 9, 10.—So of pronunciation:

si jungas (opp. interpunctis quibusdam),

Quint. 9, 4, 108.—

Milit. t. t., of troops, an army, etc., to join, unite:

cum juncti essent,

Liv. 25, 35; 25, 37:

exercitum Pompei sibi,

Vell. 2, 80, 1:

junctis exercitious,

Vell. 2, 113, 1:

cum collegae se junxisset,

Front. Strat. 1, 1, 9; so,

exercitum,

id. ib. 1, 2, 9:

Ajacem naves suas Atheniensibus junxisse,

Quint. 5, 11, 40.—

To add, give in addition:

commoda praeterea jungentur multa caducis,

Juv. 9, 89.—

In mal. part.:

corpora,

Ov. M. 10, 464:

turpia corpora,

id. H. 9, 134: tu mihi juncta toro, id. F. 3, 511; id. R. Am. 408:

si jungitur ulla Ursidio,

Juv. 6, 41; 6, 448; cf.

Venerem,

Tib. 1, 9, 76; Ov. H. 353; id. R. Am. 407.

Transf.

In gen., of abstract things, to bring together, join, unite:

cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque jungebat,

Cic. Deiot. 9, 27:

omnem naturam, quae non solitaria sit... sed cum alio juncta atque conexa, etc.,

id. N. D. 2, 11, 29:

an virtus et voluptas inter se jungi copularique possint,

id. de Or. 1, 51, 122:

sapientiam junctam habere eloquentiae,

id. ib. 3, 35, 142:

indignationem conquestioni,

id. Inv. 2, 11, 36:

insignis improbitas et scelere juncta,

id. de Or. 2, 58, 237:

plura crimina junguntur,

are combined, Quint. 4, 4, 5.—

Esp.

Of persons, to join, unite, bring together, associate, in love, marriage, relationship, etc.:

cum impari,

Liv. 1, 46:

cum pare,

Ov. F. 4, 98:

alicujus filiam secum matrimonio,

Curt. 5, 3, 12:

si tibi legitimis pactam junctamque tabellis non es amaturus,

Juv. 6, 200:

juncta puella viro,

Ov. A. A. 1, 682; id. Tr. 2, 284. —Of animals, etc.:

Appulis jungentur capreae lupis,

Hor. C. 1, 33, 8:

variis albae junguntur columbac,

Ov. H. 15, 37:

unaque nos sibi operā amicos junget,

Ter. Hec. 5, 2, 32:

ut quos certus amor junxit,

Ov. M. 4, 156:

amicos,

Hor. S. 1, 3, 54:

Geminum mecum tua in me beneficia junxerunt,

Plin. Ep. 10, 26, 1:

puer puero junctus amicitia,

Ov. P. 4, 3, 12.—Esp., of a treaty, alliance, etc.:

si populus Romanus foedere jungeretur regi,

Liv. 26, 24; Just. 15, 4, 24. —

Of things, to make by joining, enter into:

pacem cum Aenea, deinde adfinitatem,

Liv. 1, 1:

nova foedera,

id. 7, 30:

cum Hispanis amicitiam,

Just. 43, 5, 3:

societatem cum eo metu potentiae ejus,

id. 22, 2, 6:

foedus cum eo amicitiamque,

Liv. 24, 48; 23, 33:

juncta societas Hannibali,

id. 24, 6:

foedera,

id. 7, 30:

jungendae societatis gratia,

Just. 20, 4, 2.—

Of words, etc., to join, unite.

Esp., gram. t. t.: verba jungere, to make by joining, to compound:

jungitur verbum ex corrupto et integro, ut malevolus,

Quint. 1, 5, 68:

in jungendo aut in derivando,

id. 8, 3, 31; so,

juncta verba,

Cic. Or. 56, 186; id. Part. Or. 15, 53.—

To connect so as to sound agreeably:

quantum interest... verba eadem qua compositione vel in textu jungantur vel in fine claudantur,

Quint. 9, 4, 15.—Hence, P. a.: junc-tus, a, um, joined, united, connected, associated:

in opere male juncto,

Quint. 12, 9, 17.— Comp.:

causa fuit propior et cum exitu junctior,

Cic. Fat. 16, 36.— Sup.:

junctissimus illi comes,

most attached, Ov. M. 5, 69:

principum prosperis et alii fruantur: adversae ad junctissimos pertineant,

their nearest of kin, Tac. H. 4, 52.

hospĭtĭum, ĭi, n. [hospes].

Hospitality (class.):

quos ego universos adhiberi liberaliter, optimum quemque hospitio amicitiaque conjungi dico oportere,

Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 16; cf.:

quocum mihi amicitiam res publica conciliavit, hospitium voluntas utriusque conjunxit, etc.,

id. Deiot. 14, 39:

gratia atque hospitiis florens hominum nobilissimorum... cum Metellis, erat ei hospitium,

id. Rosc. Am. 6, 15:

pro hospitio quod sibi cum eo esset,

id. Verr. 2, 2, 8, § 23:

vetus hospitium renovare,

id. Deiot. 3, 8:

ego hic hospitium habeo,

Plaut. Poen. 5, 2, 82:

qui hospitio Ariovisti usus erat,

Caes. B. G. 1, 47, 4:

jungimus hospitio dextras,

Verg. A. 3, 83:

indulge hospitio,

id. ib. 4, 51:

ut artum solveret hospitiis animum,

Hor. S. 2, 6, 83:

renuntiare,

Liv. 25, 18, 9:

huic paternum hospitium cum Pompeio intercedebat,

Caes. B. C. 2, 25, 4:

decernunt, ut cum L. fratre hospitium publice fieret,

Cic. Verr. 2, 4, 65, § 145; cf.:

Gaditani hospitium cum L. Cornelio publice fecerunt,

id. Balb. 18, 41; Liv. 37, 54, 5:

publice privatimque hospitia jungere,

id. 1, 45, 2:

clientelae hospitiaque provincialia,

Cic. Cat. 4, 11, 23; cf. Auct. Her. 1, 5, 8.—

A hospitable reception, entertainment:

te in Arpinati videbimus et hospitio agresti accipiemus,

Cic. Att. 2, 16, 4:

cum ab eo magnificentissimo hospitio acceptus esset,

id. Div. 2, 37, 79:

hospitio invitabit,

id. Phil. 12, 9, 23:

hic apud me hospitium tibi praebebitur,

Plaut. Poen. 5, 2, 93:

alibi te meliust quaerere hospitium,

id. Curc. 3, 47:

me excepit Aricia hospitio modico,

Hor. S. 1, 5, 2:

gens hospitio deorum inmortalium sancta,

Liv. 9, 34, 19; 29, 11, 6.—

Concr., a place of entertainment for strangers, a lodging, inn, guest-chamber (cf. diversorium):

ex vita ita discedo tamquam ex hospitio, non tamquam ex domo,

Cic. de Sen. 23, 84; cf. id. de Or. 2, 58, 234:

Piliae paratum est hospitium,

id. Att. 14, 2, 3:

deductus a magistratibus in nemorosum hospitium,

Plin. 35, 11, 38, § 121:

publicum,

Liv. 5, 28, 4:

ibi (milites) benigne excepti divisique in hospitia,

id. 2, 14, 8:

ad hospitium imperatoris venire,

id. 33, 1, 6:

hospitia singulorum adire,

Suet. Ner. 47:

praetorianae cohortes per hospitia dispersae,

the townquarters, id. Tib. 37:

Romae... magno hospitium miserabile,

Juv. 3, 166:

tolerabile,

id. 7, 69:

hospitio aliquem juvare,

id. 3, 211: hospitio prohibemur harenae, of the shore (i. e. from landing), Verg. A. 1, 540.— Transf., of animals:

itque pecus longa in deserta sine ullis Hospitiis,

Verg. G. 3, 343; 4, 24; Plin. 10, 23, 33, § 66.—Comically:

quid faciam nunc, si tresviri me in carcerem compegerint?... ita Peregre adveniens hospitio publicitus accipiar,

Plaut. Am. 1, 1, 8:

certe advenientem hic me hospitio pugneo accepturus est,

id. ib. 1, 1, 140: nec confidentiae usquam hospitium est, nec de verticulum dolis, id. Capt. 3, 3, 8.— Trop.: ut universi intellegant, sacrosanctum cunctis esse debere hospitium virilis animae, i. e. virile corpus, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 2.